Yaşa Sen Yinede Yalova

Mayısın griliğinde verilirse can
Gök duman, can revan, kan revan,
Sensiz gider artık çöle kervan

Hasrete düşen sevgiler, sevdalar
Gülce sevilmenin yolları dikenli,
Yalınım, yalın yürek, yalın ayak

Çökertmeye yetti gidişin
Bir derin gül bakış, bir iç çekiş
Bir deli gibi ebediyete akış
Gülsüz bahara yorgun düştüm

Pembe bir rengin ötesinden
Çiçekler şehidin sen Yalova,

Ağır aksak ve de yorgunum
Cansızım, dilsizim, kalp sızım
Erguvanlar arasında ben gülsüzüm

Bir daha diklenmem sana felek
Giyotinler yaşam seçmiş idama

Tan ağartısı mavileşiyor
Yalova'nın hayat sesleri

Mavi umutlara, mavi yelkenler,
Masmavi sevdalara sarılarak
Üşümüyor kırlangıçlar, serçeler

Mecnuni duygularımın derinliğinde,
Son çayı içiyorum gül seren

Son kez bakıyorum yakamoza,
Balıkçılar dönerken ben sensiz

O kahvede son dünyaya bakışın
Son yudumla hayattan akışın
Ve sensiz kalışın acıları içimde

Yürüyorum kaldırımlarda,
Siliniyor ayak izlerimiz

Şehir sensiz, şehir bensiz
Yaşa sen yine de Yalova.