Yaşa(ma)dığım
Kendimden yanayım,
El alem ne dese de ben varım, hiç olmadığım kadar..
Kendimi arıyorum,
Yılların eskittiği, ruhu tekrardan dirilten sahaf köşelerinde
Bir bir bakıyorum.. is kokulu el yazmalara,
Dokunuyorum, hissediyorum..
Belki de dokunduğum başkasının dünyası, hayalleri, gözyaşları...
Sözlerin kifayetsiz kaldığı yerdeyim,
Yırtılmış bir sayfanın içinde hapsoldum
Evet, orada buldum kendimi..
Bir tebessüm, elimde titreme, kalbimde korku
Yaşanmışlığın mı yoksa yaşayacaklarının tesiri miydi görünenler...
Belli ki yarım kalmışlığın...
Oysa ki ben elimdekiler ile hayallerime göz atmışken
Hava kararmış, sahaf kapanıyor, herkes birer birer gitmiş.
Ben yine yalnız... Ve ben..
Belli ki yarım kalmışım..
Seren Saygın
Kayıt Tarihi : 16.1.2021 00:45:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Ders çalışırsın, ama ruhun masadan kalkıp sonsuz özgürlüğe yol almak ister ve işte parmaklarını o klavyede yol alırken görürsün.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!