Ne kadar da vurdum duymaz,
Bilmez, ya da umursamaz olduk.
26 Ağustos-9 Eylül 1922 nedir?
Hiçbir şey olmamış gibi sağır,
Ya da kör, biliyorsak nankörüz.
Senin bu halini bilen düşman;
Seni uykuda yakalayacak yakında;
Çullanacak başına, gözün görecek,
Ne yapmazlar bacına, o zaman işte;
Aklın erecek, anan baban, karın,
Neden uyudun diye feryad edecek,
Bu vatanımızı, canımızı, namusumuzu,
Sana emanet etmedi mi Atam diyecek.
Ne diyeceksin? Hepsini gör artık.
Senin eserin bu zulüm, diri-diri ölüm.
Hiç okudun mıu Gençliğe Hitabe’yi?
Boşuna mı kazanıldı bu vatan?
Boşuna mı yazıldı o nasihat, destan?
Şu anda senin umurunda değil ama;
Aynı günlerde binlercesi çarpışıyordu,
Dumlupınar-İzmir’e kadar senin atan
Ölen şehit kalan gazi kurtarıldı vatan.
Evinde görünür bir bayrak bile yok UTAN.
Yaaaa işte böyle.
Turan Yükseloğlu
Kayıt Tarihi : 7.9.2019 16:14:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!