Aynı vardan yok olduk.
Sen kendi hayatına gelin oldun,
ben hayata güvey. Aynı yoktan var olduk. Sen kendine zaman oldun,
ben zamana tanık Aynı yolda kaybolduk. Sen kendine yön oldun, ben yöne ışık. Aynı ışıkta kaybolduk. Sen kendine ışık,
bense ışıga sen oldum.
Şimdi boya gerdanini maviye ,
gönlünu ilk yaz seferine , sevdanı boş zamanlarına bağla. Üzülme be düsünme işte razıysan bu kadarina yaşa gitsin....
Gökte zamansızlık hangi noktada?
Elindeyse yıldız yıldız hecele!
Hüküm yazılıyken kara tahtada
İnsan yine çare arar ecele!
Gençlik... Gelip geçti... bir günlük süstü;
Devamını Oku
Elindeyse yıldız yıldız hecele!
Hüküm yazılıyken kara tahtada
İnsan yine çare arar ecele!
Gençlik... Gelip geçti... bir günlük süstü;
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta