Aynı vardan yok olduk.
Sen kendi hayatına gelin oldun,
ben hayata güvey. Aynı yoktan var olduk. Sen kendine zaman oldun,
ben zamana tanık Aynı yolda kaybolduk. Sen kendine yön oldun, ben yöne ışık. Aynı ışıkta kaybolduk. Sen kendine ışık,
bense ışıga sen oldum.
Şimdi boya gerdanini maviye ,
gönlünu ilk yaz seferine , sevdanı boş zamanlarına bağla. Üzülme be düsünme işte razıysan bu kadarina yaşa gitsin....
Taylan Çakmak Haziran
Kayıt Tarihi : 6.8.2019 19:11:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!