Ölmekle eş değerse ölünenler
Yaşamaya değer bulmak gerekir.
Ağacımı kestilerse benim
Yeni dallar yaratmak benim içimdedir.
Saçlarım dalgalanır,
Renkler anlamsızlaşır.
İşte ben ne yapacağımı bilemem...
Kollarımda izler kaldıysa
Ufak bir hileyle kapatırım.
Girer çıkarım yollara
Çünkü çıkılması gerekenler de vardır.
Dualar ederim, yalvarırım
Çoğu zaman da tutamam gözyaşlarımı.
Ama hikayeler tükenseydi
İnsanlığın anlamsızlığı ebedileşirdi.
Belki de kati şeyler...
Bırak karışma da sadece yaşa!
Benim için değil,
Ben dedim diye hiç değil.
Kendin için, sen istediğin için yaşa
(01.11.99)
Kayıt Tarihi : 27.1.2003 21:28:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Neslihan Ayakta](https://www.antoloji.com/i/siir/2003/01/27/yasa-4.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!