Yaş Yetmiş Şiiri - Recep Şam

Düşünürüm bazen ne çabuk geçmiş
Zaman durmuyor ki yaş olmuş yetmiş
Günler günü gece geceyi itmiş
Mevsim hazan olmuş yapraklar dökülmüş

Gözler fersiz kalmış kulak duymuyor
Ne yapsam eskisi gibi olmuyor
Ben yoruldum desem de dinlemiyor
Gönül yarınların peşine düşmüş

Rüzgar serin esse üşürüm hemen
Yaşlı derler diye kimseye demem
Kırığı döküğü ortaya sermem
Gönül bu gençlik sevdasına düşmüş

Aynaya bakarım yüzüm kırışık
Saçlarım ağarmış rengi karışık
Yolun sonu gelmiş yok ki bir ışık
Gönül hala aşka sevdaya düşmüş

Her şey bir yana da kabulü zor iş
Sonsuza değin kim durup yaşamış
Son dediğin gündür Tanrıya varış
Kimi cennet bilir,kimi sır düşmüş