Yaş ve Çiçekler Şiiri - İdris Halup Kasap

Yaş ve Çiçekler

Göz kaldırıp baktığımda
Tane tane yavaş yavaş
Duran dağın tepesine usulca kar yağıyordu
Ters bir yönde yer alırken
Etekleri bir ateşin külü kadar yorgun durup
Uçları tutuşuyordu
Sorsan mevsim kış değildi
Ne bir ocak yanıyordu
Ne aylar’dan Aralıktı
Ne gökteki ufku bulut Kaplamıştı
Ne ortalık karanlıktı
Güneş kızgın ışıkları düşürürken
Kayadan çıkan deveyi keser gibi
Varlığa böğürüyordu
Olsa olsa iklimlerde bozukluk var
Daha dün mevsim Bahardı
Daha yeni gölgesinde
Dört tane fidan dikildi
Dört tane çiçek açıldı
Dort boy olan dört bin nesil
Dört bin umut dört bin sevinç….
Dağın yaşın soruyorlar
Bilmezlerki zaman nedir
Anlamazlar yaşla ömür mantığını
Saydıkları ikiden ona kadardır
Sıfır kimdir tanımazlar
Biri bile, kabul etmez red ederken
Bakışları öyle dardı
Siz söyleyin öyle nazik çiçeklere
Kardan kıştan kül renginden
İnsaf, söz edilir mi hiç??!!!

İDRIS KASAP
29 KASIM 2018