Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Merhaba,
"Öfke patlar ellerimde yanardağdan bı öte" ...
"Bedenler kül oldu yas yağmurunda"
Kaosun içi "cosmos" dur.
Adeta evrende var olan düzensizlik içindeki düzeni anlattınız.
Cosmoz, yani düzen, var olduğuna inandığımız, akıl ve irade ile tahkim ettiğimiz, edeceğimiz evrensel tarihi ve süreci ifade eder.
Evren canlı, hareketli, büyüyen ve genişleyen özelliği ile dinamik ve alaka bekleyen yönü insanı uykusuz bırakmakta, rekabete düçar etmektedir.
Güzel şiirinizin bendenizi taşıdığı mahalleyi böyle tasvir edebildim.
Hayırlı ömürler ve çalışmalar dilerim.
Halit Korkmaz
Naçiz
Değerli dusunce ve görüşlerinize çok teşekkürlerimle Halit bey Hocam
Saygılarımla hürmetlerimle
Kutlarım Üstadım,
Gönül sesinizden kaleminize,
Kaleminizden nice şiirlerinize,
Sağlıcakla şen ve esen kalınız.
Selam ve saygılarımla.
Çok teşekkürlerimle Mehmet bey,
Değerli ziyaretinizle onur veriyorsunuz ..
Saygılarımla hürmetlerimle Kalıniz
Sen, sabah...
...deniz, sahil, güneş...
Sen, bir yaz vaktiydin...
...
Şimdi yatsı vakti,
Şimdi yas vakti...
...
Tebrikler
Teşekkürlerimle Bekir bey
Selamlarimla esenlikle kalınız
Bu şiir ile ilgili 3 tane yorum bulunmakta