9-HAZİRAN-1967 (MANYAS)
Ne ilk baharın anlamı güçlendirir,
Ne de yaz günlerinin
taze kır nefesi.
Şu yaşlı çınarların altında beni,
Baharın unuttuğu bedenimi.
İnsanlar geçiyor önümden.
Bugün seviştim, yürüyüşe katıldım sonra
Yorgunum, bahar geldi, silah kullanmayı öğrenmeliyim bu yaz
Kitaplar birikiyor, saçlarım uzuyor, her yerde gümbür gümbür bir telâş
Gencim daha, dünyayı görmek istiyorum, öpüşmek ne güzel,
düşünmek ne güzel, bir gün mutlaka yeneceğiz!
Bir gün mutlaka yeneceğiz, ey eski zaman sarrafları! Ey kaz kafalılar! Ey sadrazam!
Devamını Oku
Yorgunum, bahar geldi, silah kullanmayı öğrenmeliyim bu yaz
Kitaplar birikiyor, saçlarım uzuyor, her yerde gümbür gümbür bir telâş
Gencim daha, dünyayı görmek istiyorum, öpüşmek ne güzel,
düşünmek ne güzel, bir gün mutlaka yeneceğiz!
Bir gün mutlaka yeneceğiz, ey eski zaman sarrafları! Ey kaz kafalılar! Ey sadrazam!
Yaşadığım yılları saymaya çalışırım,
Ritim tuttuğum bastonumla.
Bitmeyecek sandığım genç yıllar,
Çok uzaklarda kalmış.
Denediğim tüm yollarla,
Onlara tekrar kavuşamam.
Sonunda her şeyi zamana bıraktım,
Ritim tutmaya başladım,
Gerçekten bastonumla.
Önümden geçenlere,
Şirin ihtiyarcık göründüm.
Güneş dağın eteklerine kavuşunca,
Yürüdüm.
tebrikler dosta selam,yüreğe ve emeğe sağlık olsun.
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta