Yas tutma Şiiri - Samira Samiraninsiiri

Yusuf, dönüyor.
Kardeşlerinin unuttuğu o çocuk,
şimdi kalbinde affetmeyi büyüterek
Kenan topraklarına yürüyor.

Kuyu sandığınız o karanlık,
aslında sabrın yeşerdiği yerdi.
Ve şimdi,
bir zamanlar terk ettiğiniz o ahırlar
gül kokacak.

Nuh’un tufanına benzer acılar yaşadınız,
sular yükseldi,
her şey battı sandınız.
Ama gemiyi inşa eden eller
hala sizde.

İbrahim gibi teslim oldunuz bazı vedalara,
Musa gibi kaçtınız,
bazen de dönüp yüzleştiniz korkularınızla.
Ama içinizde bir yer,
hep bir sese kulak verdi:
“Kalk, git. Bekleyenler var.”

Ve şimdi diyorum ki:
Bırakın matemi.
Çünkü yas sadece kalmayı öğretir,
ama hayat gitmeyi ister.
İnancı olan,
karanlıkta bile yol bulur.
Ve kaybeden değil,
kalan da yeniden başlar.