Yaş otuzbeş ama yolun yarısı demeye korkuyorum
Zira bir şairin ağzından çıktığında bu hesapsız cümle
Ölüm meleğini zamansız davet etmek gibidir biliyorum
Biliyorum insan ömrünce sevmeli ve sevdiğince sevilmeli
Satır aralarındaki en durgun ifadeye konulan virgül gibi
İçimizde atıp duran yürek içinde faili meçhul sevgiler
Bitmesin bu hikaye otel odasında intihar eden adam gibi..
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta