Yaş otuz yedi Şiiri - Mustafa Köse 2

Yaş otuz yedi
Güneş batmaya yol alır
Ve temmuzdan bir gün daha ölür
Yorucu bir gün
Şakağında akan ter izi
Kaldırımlarda taşır
Eline yapışan ekmek, giderek ağırlaşır
Yorgunsun
Bir huzur arıyorsun
Huzur çiçeğe saklanır
Çiçek sevilmeye nazlanır
Heyy adam!
Sen hiç iyi görünmüyorsun
Yüzün gözün toz içinde
Sakalında bulutlar
Yaş otuz yedi dedin galiba
Korkmuyormusun?...

Mustafa köse