Yarım kaldık…
Sözler durdu, zaman karşımızda
Anıları bir bir İstanbul’a bıraktık…
Şimdi martılar yaşıyor, gemiler ve belkide vapurlar
Yarım bırakıldık…
Gözler durdu, hayat karşımızda
O zamanlar ki geçti gitti riyalarla.
Biz hazzı tükenmez gece sandık zamanı,
Terkedildik…
Yollar durdu, İstanbul karşımızda
Biz herşeyi denize gömdük
Beşiktaş’ı Ortaköy’ü, Üsküdar’ı aydınlatan ışıkları
Biz söndürdük…
Şimdi acı bir ses yükselir derunumdan
Kimseler duymaz İstanbul sağır
Sessiz ve kimsesiz…
Yürüyorum yollarında ağır ağır.
Burası Istanbul
Yaş Otuz Biz yokuz…
Şimdi git! Hür maviliğin bittiği son hadde kadar
Bu Istanbul beni sensizde yaşar…
Kayıt Tarihi : 13.7.2011 13:12:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!