Yaş Otuz Beşe İki Kala Şiiri - Sarı Zambak

Yaş otuz beşe iki kala
Şairin yolun yarısı dediği...
Bir nefes ötede... Bir adım.. Bir dönüm..
Sonrası...
Belki gerçekten bir ömrün yarısı
Belki de değil...
Belki şair karamsar...
De ki...
Yolun sonuna gelmiş de olabilirim
Bilinmezin yolları önümde
Öylece kalakalmışım,
Aklım yetmiyor, kalbim yetmiyor,
Ben...
Yetemiyorum.
Anlamsızlığıma bir çare bulamıyorum
Ruhum kayıp
Kendime varamıyor
Bir ömre sığamıyorum

Ya da şair çok iyimser
De ki
Yolun başındayım
Dünyaya geldiğim anda
Ne bir eksik ne de fazla
Bir mahpusluk anında
Çukurumu kazmaktayım
Kendi içimde bir girdapta
Dönüp dönüp durmaktayım.