kimine en dogru andı
tam zamanı...
bir digeri için henüz erken,
bir çogu için artık çok geç;
yaş otuz beş...
çocukluktu, ergenlikti, gençlikti;
tüm yaşanmışlıkların biyolojik tanımı,
ve bu doga dengesi içinde
aşklar, sevinçler, vuslatlar,
kavgalar,savaşlar,ayrılıklar ardında,
benden geriye kalan
dengesiz....
geçmişin bilinirliğiydi;
gelecegin belirsizliginden korkutan..
aşklarım vardı
aşık olmaktan korkutan..
dostlarım;
beni güvenmekten yıldıran...
hayal mayal,belli belirsiz suratlar
insanlardan bıktıran...
tüm bu bezginliklerin ardında
benden geriye kalan...
yaş otuz beş
henüz oğlumdan
otuz yaş büyügüm..
ve daha şimdiden
ona otuz yıl borçluyum.....
Kayıt Tarihi : 31.5.2009 12:29:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Yaş otuz beş / bilmem yolun neresi
Yaş otuz beş bilmem yolun neresi
Beşikten mezara ince ve keskin
Bir ben değilim bu geminin yolcusu
Avuntusu güzel gençliğin çok sesli korosu
Bahar çiçeğiyle sevilir toprak kokusu
Her dem güzellik sanatın tılsımlı dokusu
İksirli bir nefes farzet hayatı
Sızlatır benliğimi anlamsızlığın korkusu
Heyula bir yolculuk yollar gizemli
Adımlar sıklaşınca hesaplar artarmış
İnişinde teselli yokuşunda hazan
İnsanoğlu yükünü omuzlar çökünce anlarmış
Bir avuntu bu çocukluktan artakalan
Üç beş oyunu değil inanmam hepsi yalan
Mevsimler küskün bahçeler viran
Mazur gör Allahım suyunu esirgeme ummanından
Bir şeyleri var elbet gülüp geçtiğim
Papatya falında kalan sevdalar
Uykusuz gecelerde kaybolduğum anlar
Anlamaz artık beni yorgun kaldırımlar
Uzaktan mı yakından mı gelecek haber
Bir güvercin kanadı kadar hafif
Yoksa düşmanları sevindiren gözyaşları
Muamma olamaz karşımda duran mezar taşları
TÜM YORUMLAR (1)