Yaş Onyedi Şiiri - Naciye Bildim

Bedbin bir yoldayım,ağır ağır ilerliyorum,
Yolun ilk durağı,oldu onyedinci.
Bir elimde boşluk,bir elimde kalbimi taşıyorum
Yolun ilk durağı,oldu onyedinci.

Uzun sopaya bağlanmış bir bohça,yılların asıldığı
Bohçanın içinde yıllarım,Gözyaşlarımla ıslandığı.
Sisler arasında,yıkık dökük bir harabe,
Harabe içinde ben ve nyedinci basamağı.

Dilimde bir yol türküsü,bitmez dertler
İçim kan ağlarken,neden gözlerim terler.
Bir kuş çırpınır ve kapanır perdeler,
Yaş onyedi olunca,eser oldu deli yeller.

Asırlardır yürünür bu yolda hep aynı,
Görmedim ben burada yürürken güleni.
Hesap varmış derler yolun snunu bulmayana,
bir kızgın nokta oldu,onyedinci yaş bana.