Yaş olup aktı…
Ütüsüz pantolon gibi, kırışık hayat
Göz görebildiğine dağınıklık, sarmış her yeri
Ruhu boğan bir çift pençe gibi, tutmuş şahından,
Bedeni silkeliyor, sallıyor ötelere…
İç şavaşı var, kendi içinde,
Duyulmaz çığlıklar yankılanıyor,
Bin silah patlıyor, her bir çığlıkta,
Dağılıyor dört yana, bir kurşun gibi…
Adımlarında manasız, yalpalanma var,
Gözleri pek görmez, bulanık hayat,
Ellerinde yumruk, hep yuva yapmış,
Yüreği kan ağlar, aşkı suskun ve titrek…
Çok sevdi gözleri, yokuşlar aştı,
Sislerden çıktı, aradı seni,
Karışık bir dünyada, bulmaca gibi,
Sordu gölgelere, yaş olup aktı…
Oktay ÇEKAL
04.05.2012-11.40
Kayıt Tarihi : 6.5.2012 02:46:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!