Üzülmek, artık daha uzun kalmış tarafında ortalama bir ömrün,
yaşanmışlıklar içerisinde erir,
Sevinmek, daha az kalmıştır, ömrümüzün alttan yakın yarısı
korkusuyla, büyüdükçe büyür.
Yaşanan bir ton şeyden çıkan hangi ders geçen zamanı yeniden yaşayabilme
şansı tanır ki bize?
Biz, biz olsak da kokutmadan ama sarmısaklasak da saklasak yoğurt
kıvamına getirdiğimiz ömrümüzün bitmiş tarafını.
Sonra içine kendimizi doğramadan yiyebilsek kalan yarıdan azını.
Kayıt Tarihi : 17.5.2006 14:43:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!