tel tel ağaran saçlarım....
izmit pişmaniyesine döndü...
yıkıldı temelim oynadı taşlarım....
umutlarım hayallerim söndü....
bir kapı bir pencere dört duvar arası....
canlı canlı girdiğim mezar odası...
üst baş yırtık sanma günün modası....
dağlar alaca kara kışa büründü....
bu yaştan sonra sabunluk sayıyorlar....
diller bıçak kıyık kıyık kıyıyorlar....
bizi artık misafir sayıyorlar....
kalk hanım bize yolculuk göründü....
gördüğünüz yaşadığınız yeter diyorlar.....
geriden gelene yer ver diyorlar....
akşam yat sabaha ölüver diyorlar.....
helvamız fırına çoktan sürüldü....
el öpen de yer veren de kalmadı...
perişan halimizi görende olmadı....
virüs belası ölene törende olmadı....
emri vaki oldu defterimiz dürüldü....
yaş kemale çoktan erdi diyorlar....
yeterince gün yüzü gördü diyorlar....
emeklilere işe yaramaz ordu diyorlar....
ferman yazıldı tasdik olup görüldü....
Erdem Bağcı
Kayıt Tarihi : 23.8.2022 16:42:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!