En çirkin güzelliğine kapılmış bu kalp
nefeslenmeden susmuş nefesine
bu kalp zahiren unutmuş seni
oysaki…
Nereden estiyse aklına
bu kalp seni uyumuş bir gece
o ikili kanepenin köşesinde
iki büklüm bir halde
ve yine
maskeli düşünle…
Bu kalp kimi zaman
bir gazete eki gibi hissetmiş
kendini
koltuk altına sıkıştırılmış
eve getirilen…
Bu kalp gücenmiş sana
bu günü bile
hatırlamayışına…
Kayıt Tarihi : 15.2.2009 15:34:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!