Yaş Elli Şiiri - Veysel Çeliker

Bu bir yaş dönümü şiiri,
Sene 2006 martın yirmi biri,
Doğumumdan bu güne…
Kaç kez mart yirmi bir oldu…

Kaç kere mart gelince heyecanlandım.
Günleri çarpıladım takvimlerde
O malum güne gelende telaşlandım
Kırkımda biçare bir saman çöpü

Kırk küsür yedimde kusurlarına rağmen
Kusursuzun peşinde bir zaman törpüsü
İkinci çeyrek asrı doldurduğumda
Bugün yani elli olduğumda

Kim bilir bakarsın şiir yazarım,
Demek gafletinde bulunmuşum…
Yaşımı önüme koydum
Hemen yanıma yüreğimi

Sivrilttim ucunu kalemimin
Aldım elime silgimi
Ah! Yaşım kadar keşke
Bir silginin yaptığınca

Hatalarımı silmek kolay olsa…
Yanlışlarımı yaşamamışça silmek böyle
Niyetim içinizi karartmak değil hiç değil
Ne bir baltaya sap oldum

Ne de andropoz
Bakıyorum aynalara korkmadan
Üzerinden atlayamayacağım kadar
Derin değil hala alnımda ki yarıklar,

Hala ister yandan
İstersen ortadan yarıp
Saçlarımı yana ya da arkaya tarıyorum
Ama gurur duyacak kadar göbeğim yok hala

Gözlerim gözlüklerimle sırdaş
Güzel olana bakmakla anlaştık onlarla.
Aldırmadan hiç kimseye
İnadına gençlerle geziyorum

Onlar benim tecrübelerimi
Ben onların acemiliklerini seviyorum
Pazarlarda “Amca” deseler de satıcılar
Kararlıyım ben saçımı uzatacağım.

80’li yıllarda ki gibi…
Belki rüzgara salarım
Ya da biraz şair az biraz ressamız ya…
Ensemde toplar belki küpe takarım

Hayattan tekaüt değil ama
Memuriyetten 27 sene sonra
Emekli oluyorum haziranda…
Bu sanırsam ve de yaşarsam

Tam da hayatın ortasında
Yeniden başlamak
Yaşayamayıp başaramadıklarımı
Bir yoluna koymak adına…

Ayaklarım yerde
Aklım bir karış daha aşağılarda
Sabah ayazında güneş benim için doğacak
Gözlerimde olduğu gibi onunla da anlaştık

50 yıldan sonra
Bundan böyle
Hep güzel ve doğru olanı aydınlatacak….
(21 MART 2006 Sabahı…)