Yaş Elli Şiiri - Ayşe Pehlivan

Yaş elli
Saçımın beyazından
Adımlarımın yavaşlamasından
Anlımdaki çizgilerden belli
Yaş tam elli,
Albümlere uzun uzun bakışımdan belli
Nasılsın dese biri
Benim bile beni merak edişimden belli
Bilmem ne kadar zaman geçti
korkularıma ümit eklemeyeli
Sorduklarında gerçeğin tamamını söylemekten çekineli
Anılarımın yaşadıklarımdaki belirleyiciliği
yoruyor beynimi
boğuyor yüreğimi
Yoldaki işaretlere eklendi izler
Daha dün çocuktuk bizler
Sanki daha dündü
Büyümeye çalışırken biz
Bu yaşlar bize nasıl da uzak görünürdü…
oysa şimdi yaş elli
Kelimeleri seçmeyişimden
Kahkahamın yarım kalmasından
Gözyaşlarımın sessiz olmasından
Şaşkınlıklarımın azalıp yitmesinden belli…
Şimdi yaş elli,
Gün de uzadı gece de
Yıl da uzadı ömür de
Yol da uzadı özlem de
Aynaların sırları bir bir döküldü yüzüme
Özlem haritası hakim oldu gönlüme…
Zira yaş elli
Ellerimin titremesinden belli
Kendi kendime konuşmamdan
Bir zamanlar diye başlayan cümlelerimin
Bu kadar uzamasından belli
Demem o ki canlar
Yaş elli…
Dün büyük olan harflerin küçülmesinden,
Yakınların uzaklaşmasından,
Uzakların flulaşmasından,
Oturarak yorulmamdan belli
Şimdi yaş elli…
İki defa yaşlandım ben
İlki anne olamayacağımı öğrendiğim zaman
İkincisi annemin ahirete yolcu olduğu an
Bilirsin ki can,
Yaşananları rakamlara sığdıramaz insan,
Ama yine de gerekirse tarif etmem
Söylemekten çekinmem
Yaş elli…