Yaş bir gün Şiiri - Nejat Özdoğan

yıl 1989
soğuk bir kış günüydü....
ve bir akşam üstüydü..

Hatırımda kalan,
çakır olmuş kafa ile
Galatadan Taksim'e doğru,
tek başıma yürüyüşümdü....

beynim, değerini bilerek
ararken hafızasında gününü,
ayaklarımın altından hızla uzaklaşan,
ne sıcak,ne akşam
ne de korkmadığı bir ölümdü,
yaş ayaklarla geride bıraktığım
sadece ve sadece dünümdü,,

gözlerim, değerini bilerek
ararken yollarda yönünü,
sigaramdan hızla uzaklaşan,
ne izmarit, ne duman,
Ne de iki parmak arasındaki
Bölümdü,,
donmuş ellerimin arasında kalan
sadece ve sadece
Bikaç parça ıslak tütündü..

dudaklarım, değerini bilerek
ararken doğru sözcüğünü,
şiirimden hızla uzaklaşan,
ne ölçü, ne uyak,
ne de boğazımdaki düğümdü,
yaşarmış gözlerle gördüğüm,
sadece ve sadece önümdü,,

ayaklar yaş içinde...
sigaram yaş içinde...
gözler yaş içinde....
ogün tam yaş bir gündü,,
evet, şimdi hatırladım..
tarih 25 Ocak 89'
ogün benim,
yirmibirinci yaş günümdü............