Yaş Altmış Beş Şiiri - Yorumlar

Mehmet Şükrü Baş
267

ŞİİR


5

TAKİPÇİ

Yaş atmış beş ya, yolun sonuna gider
Nasıl çıktık bu yere? yol nerden iner.
Gayri bundan sonrası rampa aşağı,
Şimdi bir su misali, akarda gider.

Bir tek bastondur dayanağın dünyada,
Ne kızda vefa, ne hayır var oğlanda.

Tamamını Oku
  • Meral Demir
    Meral Demir 28.12.2006 - 20:28

    ŞİİRİNİZ BENİ ÇOK ETKİLEDİ.SEVDİĞİM YAŞLILARIN DUYGULARINI VE BİZİM GELECEKTEKİ ENDİŞELERİMİZİ ÇOK HOŞ DİLE GETİRMİŞSİNİZ.EĞER MÜSADE EDERSENİZ YAZDIĞIM BİR KAÇ MISRAYI DİLE GETİRMEK İSTİYORUM.
    Ölüme de Beraber Gideriz

    Kim derdi ki bir gün bir hastane odasındayım! ...
    Aynada göz göze geldiğimiz kim?
    Kim bu saçları beyaz, suratı buruşuk,
    avurtları çökmüş, gıdısı sarkmış,
    göz kapakları gözlerine inmiş adam?
    Kim bu aynaya gelene kadar soluğunu sayan?

    Nerde o, iki çocukla harhara gürgüre geçen günler? ! ...
    Nerde o, üniforma ile attığın her adımla inlettiğin yerler? ! ...
    Nerde o, etrafında pervane olan yarenler? ! ...
    Hayat, geçen zamanda bir bir aldı hepsini...
    Emeklilikle geliveren yalnızlıkla yaşıyoruz şimdi.
    Oğlan da pek arayıp sormuyor, kız öldü öleli...
    Akran mı kaldı be mübarek?
    Ne yapalım görecekmişiz bu günleri...
    Maaşım var çok şükür,
    ama harcayacak derman mı kaldı ki? ! ...
    Aynaya bakınca düşünüyorum da,
    o bedenden bakan benim gözlerim mi?
    Seksen beş yıl, sanki bir kahve içimi kadar geçti…
    Sahi kaç zaman geçti,
    Oğlanı yatılı okula vermek için, emeklilik kararı vereli?
    Kaç zaman geçti, bir otele yaz tatiline gideli?
    Kaç zaman geçti, özel bir gün için dostlarla
    yemekte bir araya geleli?
    Kaç zaman geçti, kızı toprağa yerleştireli?
    Kaç zaman geçti, alt kattaki komşu selam vereli?
    Kaç zaman geçti en son güleli? ! ...

    Belki de yalnızlığımız davet etti hastalığımızı...
    Belki de yalnızlığımız tüketti bu sabrımızı...
    Belki de yalnızlığımız büyüttü seksen beş yaşımızı...

    Ekmedik de bitmedi mi?
    Yaşama verdiklerimiz yetmedi mi?
    Sevinçlerle yetinip, acılarla yitmedik mi? ! ...
    Hani nerde
    Hani nerde gençken bedelini ödediklerimiz şimdi?

    Evet işte bu gün bir hastane odasındayım...
    Ve bir başka bölümde yatan hatunumdan haber almaktayım.
    Gençliğimi özlemiş olmalıyım,
    evde lamba takarken hatunumun üstüne düşüp,
    zaten kemik erimesi olan kaburgalarını kırdım...
    O odasında, ben burada an be an tanıklarımızı sayıklarken,
    en azından o benim için var, ben onun için varım

    En büyük duam,
    ensemizde nefesini hissettiğimiz,
    kolumuza takıp raksettiğimiz
    gelişini hayalen resmettiğimiz ölüm
    bizi aynı anda alsın inşallah, ayrılmasın ellerimiz...
    Biz yalnızlığı beraber üstlenmişiz;
    ölüme de beraber gideriz...

    Cevap Yaz

Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta