Yas Şiiri - Cemile Aydın Özbay

O sesle içim kıpır kıpır oldu yine
Gidersen bugün bu evden
Bu can bu hayat düşer gözümden
Melodisiydi aramalarının
Bitanem,
Nasılsın,uyuyormu benim aşkım?
Uyandım aşk
İşte buradayım,dedim
Ben ise sokaklardayım
Sana gelmek istiyor adımlarım
Diyordun, o gelişin aslında
Sonsuza gidiş olduğunu bilmeden,
Gece yarısını çoktan geçmişti,
Usulca sızmıştı adımların
Serseri gülümsemelerinle.
Özlem ne sık içimizi doldururdu
Bir gün görmesek..

Çakır keyif miydin neydin…
Kucağımda uyudun bir bebek gibi.
Saatlerce öyle kaldık….
Bilmiyorsun değil mi
Ben hep seni seyrettim…
Aşkın en dayanılmaz hali
Ve zamanın durmasını istediğim
O gece..
Hiç bitmesin dedim bu gece..
Hiç uyanmayalım bu rüyadan…
Ve kaderin en acı oyunu
Nasıl çalmıştı kapımızı
Kanımızın donup,umutsuzluğun
İliklerimize işlediği o dakikalar,
Telefonu açmak istemeyişin
Ve kapıda ki o halin
Göğsümüzü yırtarcasına sarıldığımız
Son sarılış…
Özetiydi sanki aşkın o gece…
Aşka dair ne varsa
Yaşanacak,yaşatmıştı

Ve o gece..
Hiç bitmedi biliyormusun…
Ne bu evden varlığın gitti
Ne o gidişin sancısı silindi eşyalardan
Aylarca yastığın öylece durdu yerinde
Başını dayadığının iziyle…
Gözlerim her kapıya baktığında
Orada ayakkabılarına isteksizce uzanan ellerini
Ve geriye dönüp çaresiz
Ve umutsuzca bakan gözlerini görüyorum.
Yüreğini burada bırakmıştın
Gelirmiydin birgün yine…
Ve ben bu evde
Her gün, her gece
Bunun temsilini yaşadım
Kaç kez umut girdi düşüme
Uykular bölündü,kapıya koşarak
Kaç kez idam ettim aşkı
Cenaze törenleri düzenledim
Yüreğime
Üçyüzaltmışbeş gün
Üçyüzaltmışbeş gece
Kurşunlar yağdı üstüme
Delik deşik yaşamım
Ellerinde yok oldu
Cansız uzanıyor şimdi bedeni,
Yıldönümünde ayrılığın….
Sen hangi kavak yelleri peşinde
Hangi aşkların yıldönümündeysen
Kutlu olsun sevdiğim…
Anılarımı çalmış olsa da ihanetlerin
Ve sensizliğin en kırmızısı ile yaksa da yüreğimi
Seni;
Seni sevmeyi seviyorum
Ben bugünü yas ilan edeceğim…
11/06/07