kan
pıhtısı zaman
kanıyor saatin parmak uçlarında
geç kalmış bir trene
kavuştuğunda istasyonlar
yerde kalmış bir mendilde
yine ılır kendini
yatağında kılcal damarların
sevda üzerine kalbten akanının...
ölümcül bir akışkanlıkta bağışlanmaz bir günah
kızlık zarında buluşan
sperm artığı bir yaşam
cesed tarihli bir adama
dair bir dram
en çok kanı kaybeden
en çok kokluyor kendini
Kayıt Tarihi : 5.8.2006 13:32:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!