Yaş 22,5
Daha yolun yarısı bile değil
Bana sorsan?
Ne yol kaldı,
Ne de yolcu
Yıllar sonra bakınca şöyle arkana
Ne aşklar, ne sevdalar yaşadım…!
Demek geliyor insanın içinden
Diyemiyosun!
Öyle değilmiş çünkü.
Ben hep platonik aşklar yaşamışım
Sevildiğimi zannetmişim
Ben hep yalan sevilmişim.
İhanet hep beni buldu
Her sevdiğimde karşıma çıktı
Ama ben bıkmadan usanmadan sevmeye devam ettim.
Sevgim öyle büyüktü ki…hep ona güvendim.
Benimkisi sevmekti sevmek…
Ama işte o benim sevgi dediğim şey bana hiç rastlamadı
Ben hiç sevilmemişim
Ben hiç sevilmedim!
Şimdi sorsan bana
Bir daha sever misin diye
Bir daha güvenipte sever misin diye
Ben? ? ?
Severim severim! ! !
Yine aynısı gibi severim
Hem de hiç karşılık beklemeden severim.
Severim.
Sevilmek mi?
Dedim ya canınız sağolsun.
Aslında beni de seven biri var
Evet beni gerçekten seven biri var
Bana sadık.
22,5 yıllık hayatımda hep yanımdaydı
Hiç yalnız bırakmadı beni..
‘yalnızlıgım’
Hiç bir şey giremedi onunla aramıza
Tek kusurumuz vardı.
Ben onu hiç sevemedim…
Kayıt Tarihi : 20.9.2007 15:19:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!