Yas Şiiri - Ebru Yeşilova

Çiçeklerin bahçesi öldü ağaçların toprağı sonra ağaçlar
Önce evleri gitti sonra ruhu ve öldü sokaklar
Gidenler oldu kalanlar çöktü bazısı kayboldu
Anılar yaslı neşenin kaynağı paslı anahtar

Herkes denizde görünen küçük kayaya çarpıyor yaralı
Kayanın kendine batıyor asıl hançeri, olukları paralı
Görünmüyor, kendi bile görmüyor artık ama biliyor orda
Suyun altında gizli asıl büyük, heybetli kalanı

Çok çalıştı ama alamadı emeğini paralar kasada kaldı
Hayaller alçıya alındı kalanı tasada kaldı
Çoktan ölmüş kendinin yasını tutuyor o
Ameliyata alındı yanlış kan verdiler masada kaldı