Yas Şiiri - Yıldız Koç Şimşek

Deniz sessiz.
Dalga kırık,güneş soluk.
Herkes suskun, hayat durgun,umutlar yorgun...

Ben ben değilim artık
Yürek o yurek değil, taşa döndü.
Buz tuttu gönlün umut kapısı.
Kaç hayat kül olup söndü...

Kaç fidan yerle bir
Kaç ev perperişan,
Kolay değil taşımak bunca acıyı
Yürekler deniz olsa taşardı.

Güneş doğduğuna kızgın.
Sıra sıra tabutlar
Sıra sıra şehitlerimizi..
Toprağa koydular ya...

Yağmur utandı yağdığına
Güneş doğduğuna kızgın.
Bahar pişman geldiğine,
İnsanlardan çok doğa yasta...