Yaş on dört,
Ne baş ne son ne de orta,
Anlamaktır her şeyi biraz daha,
Düşünürsün her şeyi ard arda...
Ne çocuksun ne de büyük
Ergenliktir sendeki tek yük,
Bir dünyan var aydınlığa dönük,
Göremediğin güneş sana sönük...
Peş peşe gidiyor umutlar,
Yeni başlıyor duygular...
Bakarsın aynaya bu sen misin?
Ne kadar da değişmişsin...
Kayıt Tarihi : 6.10.2008 16:24:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!