Sen yoksun, anılar bende ağlıyor
Kalbim yas tutmuş karalar bağlıyor
Aşk hançeri saplanmış parçalıyor
Kanayan yaralar açmış acıyor
Uykum kaçmış emeller yapışıyor
Günüm batmış anılar yakalıyor
İşim aksamış ellerim tutmuyor
Nereye kaçsam hayalin duruyor
Suyum kesilmiş çiçeğim kuruyor
Gıdam tükenmiş ruhum acıkıyor
Gölgem bırakmış bedenim arıyor
Yaşayan ölüler neye yarıyor
Sazım kırılmış türküm çalınmıyor
Şiirim küsmüş ilham alınmıyor
İradem uçmuş birşeye yetmiyor
Aşkın gözü körmüş söze gelmiyor
Sen yoksun artık her şeyim ağlıyor
Dünya başıma yıkılmış çöküyor
Bastığım toprak yarılmış çekiyor
Gözlerim açık kalmış öldürüyor
Kayıt Tarihi : 13.8.2011 01:06:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
24 Temmuz 2007, Kırcaali
![Resmiye Mümün](https://www.antoloji.com/i/siir/2011/08/13/yas-105.jpg)
TÜM YORUMLAR (2)