Yarsızım Şiiri - Vural Özgan

/...Yarsızım.../

Yarsızım.
Sevdam yarsızım..
Sen gittiğinden beridir
Aklım bir yerde, başım bir yerde..
Demir parmaklıklar arasında
Elimde resmin ve sevdanın
Acı birikmişliğini yaşıyorum...
Saçlarıma gün be gün aklar duşmekte.
Her günüm bir asır gibi.
Her saniyem ölüme dayanan,
Bir cinayetin tanığı gibi sevdam...
Ellerimle bitirdim bütün senli günleri.
Yarım bıraktım yaşanmış
Ve yaşanması gerekenleri.
Vijdan azabı bindi bir bir omuzlarıma
Sevdam...
Çok parçalandım sevdam
Halada tek tek kırılıyor
bedenimde kemiklerim.
Ayak uçlarıma kadar
acı dökuluyor yerlere.
Sessizliğim oluyorsun
Kan akıtarak damarlarımdan..
Hukmedemiyorum çaresizliğime,
Yüzünü hayal ediyorum kıvranarak.
Gözlerin geliyor aklıma
Nefretle bana son bakışını hatırlıyorum
Kurşun gibi sıkıyor taa
alnımın orta yerine sevdam.
Yüzünü hayal ediyorum kıvranarak.
Gözlerin geliyor aklıma
Nefretle bana son bakışını hatırlıyorum
Kurşun gibi sıkıyor,
tam alnımın orta yerine sevdam...
Mahpus damlarında ceset misali çürüyorum
Yokluğuna Sayılı günleri değil
Her sabahın uyanışında ben
bu gündemi ölemedim diyorum,
Ölume susadım, tıpkı
Sana susadığım gibi....
Nasıl oturdun bağrıma
Gözlerimde yaş akıta akıta sevdam.
Sana bunları yazarken
Bitmiş halimle, hala nasıl
yaşıyorum diyorum.
Bin ah okut bana.
Bin gunah yükle omuźlarıma
Ama son bir defa
Hakını helal et bana.
Öyle öleyim,
Öyle öleyim sevdamm...