Yarla karışık. Şiiri - Kürşat Çek

Hava bugün biraz soğuk,
biraz yağmurlu,
biraz karla karışık.
Kafam yine çok karışık.
Hayaller kurasım var bugün, saati kurup uyanmasam, suyu açıp yüzümü yıkamasam, televizyonu açıp izlemesem, kahvaltıyı hazırlayıp yemesem, sigaramı yakıp içmesem.
Hiçbir şey yapasım gelmiyor çünkü;
Sen bana bugün biraz soğuksun,
ben biraz gözyaşlı,
bugün yüreğim yarla karışık,
aslında kalbim seninle daha şık..
Hayaller kurasım var bugün, ama hayal kuracak cesaretim yok.
Ama cesetim var.
Yanıma gelirsin belki diyorum, yok gelmez diyorum ya da dur ölsem gelir belki diyorum, sonra cenazeme gelirsin umuduyla ölesim geliyor..
Ölemiyorum, ölmek bile bir hayalden öteye gidemiyor.
Çok deniyorum ama..
Her gece asıyorum kendimi tavanıma bağladığım ipe ama ölemiyorum.
Hayal işte;
Olmayan şey nasıl ölsün ki,kendim yokum kendim...
Ama denemediğim metodlarda kalmıyor.
Tabut yapıyorum her gece kendime,bana hediye ettiğin o tokanın parçalarından,
yalandan içine giriyorum,ölmüş gibi yapıyorum belki gelirsin diye,yine ölemiyorum..
O tokanda kalan saç telin değiyor dudaklarıma,işte o an nefes alıyorum çünkü.. Kokun kalmış çünkü üstünde,aldığım en güzel oksijen kalmış...
Ah sen, ah..
Öldürmeden gittin,yüz üstü bıraktın beni...
Yer yüzüme yapıştı, yar yüzüne hasretken..
Hayaller kurmaya devam ediyorum ölemediğim her gün,her saniye..
Ama hep suya düşüyor hayallerim,
gözyaşıma düşüyor,
sen düşüyorsun gözümden,
hayalim düşüyor...
Tam ümidimi kesiyorum senden ki, sonrasında;
Hayallerimdeki o evimizin sıcaklığını hissediyorum birden,
Hava o an biraz sıcak,
biraz güneşli,
hatta çok güneşli oluyor,
komodinin ilk çekmecesinde ki fotoğrafını çıkardığım an..
Yeniden güneş doğuyor içime,
yeniden sen doğuyorsun içimde,
ve ben..
Ve ben yine seni sevmeye devam ediyorum...