Bir gece, bir odada… 13 kişi, 13 itiraf…
Gece bir mikrofon sesiyle başladı
Hepsi teker teker başladı konuşmaya:
Birinci:
İlk aşkımdı
Bir yaz akşamı
sana, seni sevmiyorum, dedim ama içimdeki sızı,
Hiç bu kadar derin olmamıştı.
İkinci:
Ben bir devrimciydim,
Belki de bu yüzden kalbime hiç aldırmadım
Hayır, devrimi değil, ben seni sevmiştim.
Üçüncü
Beni borsaya benzetmiştin,
ama sen yatırım yapmadın.
Ve ben her düştüğümde
yeniden kalktım,
çünkü o kadar çok değerliydim ki,
bunu bile fark edemedim.
Dördüncü
Her şey çok parıltılıydı,
ama sen hep karanlıkta kaldın.
Beni aradın, ben seni bulamadım.
Ve bir gün bir başka kitaba göz attım,
senin hikayeni bulamadım.
Beşinci
Bir hız treniydim,
ama korkmuştum.
Beni bırakıp gittiğin gün,
ben seni takip bile edemedim.
Bir tren garında emekli edildim.
Altıncı:
Suskunluğum seni kırdı.
Gözlerim sana aşkı haykırdı.
Beni görmedin,belki de hiç duymadın.
Ama ben hâlâ seni gözlerimdeki seszilikte arıyorum.
Yedinci
Seninle değilim,
çünkü başarısız oldum.
Ama biliyor musun?
Bu ‘performans’ işini hiç sevmedim,
seninle yarışmadım,
sadece seni bekledim.
Sekizinci
Estetik bir dünyam vardı,
ama sen beni içimde görmedin.
Fotoğraflarda yüzümü gördün,
ama ellerimde kalbini bulamadın.
Dokuzuncu
Sevgililer Günü'ne hazırlandım
Ama sen yazmayı unuttun.
Bu aşkı sen öldürdün.
Onuncu
Beni bir kitap gibi okumadın,
ama sayfaları karıştırdın.
Benim karmaşıklığım seni korkuttu,
Bu yüzden aşk bizi unuttu.
On birinci
Gözlerim susmazdı,
ama sen, her zaman gözlerini kaçırdın.
Oysa biz göz göze bakarken
tüm kalbimizi söyledik.
Ve ben sessiz kaldım,
çünkü sen de öyleydin.
On ikinci
Sahneye çıkmaya cesaretim yoktu,
ama sen hep ışıldıyordun.
Ben gölgemde kaldım,
ama o ışığa tutunamadım.
Ve ben de artık unutuldum.
Ob üçüncü
Bir yaz akşamı geldim,
gökyüzü sonsuzdu.
Ama bir şey vardı;
Hiç başlamadık,
ama hep bekledim.
Şimdi bitti.
Mikrofonu aldım,
Ben de itiraf ediyorum:
Herkes bir hikâye oldu,
ama bir tek ben kaldım burada.
Yarışmada en çok ben kaybettim,
ama her kayıp yeni bir keşifti.
Herkes başını eğdi,
ama kimse dökmemişti tam içini.
Sadece bir soru kaldı:
Gerçekleri itiraf ettik mi,
yoksa sadece yalanı güzel söylemeyi denedik mi?
Kayıt Tarihi : 1.5.2025 22:25:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!