Biz insanlar yarış atına döndük,
Kimi para kimi koltuk kimi şan,
Kimi şöhret kimi şirket kimi han,
Hemen her gün başımızda bir bela...
Nice jokey sırtımıza konuldu...
Dörtnal ile pist dışına savurdu,
Kimi zaman sıktı kimi kavurdu,
Hemen her gün başımızda bir sela...
Kimi koşar kimi tırıs götürür,
Kimi aklar kimi siler söpürür,
Asabında bozuk varsa köpürür,
Köpürüp dökmekle geçiyor ömür...
En sonunda yavaşlıyor didişler,
Yavaş yavaş açılıyor dikişler,
Adım başı çoğalıyor finişler,
Benzin tükenince motor duruyor...
Kayıt Tarihi : 29.4.2023 23:25:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!