Yarış.. Şiiri - Mehmet Yücel

düşmenin yasak olmadığı bir yer biliyor musun üstad
ya da düştüğünde kırık kol kırık bacakla yarışa devam edilmeyen
aynı kulvarda kırık dökük koşmaya çalışmak
aynı olmayan şartlarda koşmaya alışmak
aynı olmayan fırsatlarda yetişmek değil mi
başkaldırış saldırış
yarışın adı yok diyemezsin üstad
adı var bu yarışın
geride bırakmak
sebep aramak
görülmeyen gerçekleri kurşuna dizmek
yani yok etmek
yani ezmek

ezmenin serbest olduğu bir yarış işte
yardım istemek yasaktır bu adı konmamış yarışta
önde gitmek zorundasın
arkada kalırsan suçlusun
sebeplerin geçerli olsun diye boşuna direnme
direnişini kıracak o kadar şey var
engel mengel dinlemeden geçmelisin bu hırçın denizi
bu karanlığı
bu belalı yolları

galip gelmelisn
geçip gitmelisin
bir oyun var
bir sorun var demenin zamanı değil
ahbaplar kuralsızlığın kuralını oynarlar
adını mağlubiyet koymaya çalışırlar
batarsın gözlere
tedirgin bir kurt gibi
gözlerin kan çanağı
yüreğin kas katı kesilir
derinlerde birşeyler eksilir eksilir eksilir

eksilmeyen birşeyler vardır elbet
ayakta kalmanın çaresi
yarınlar seni bekliyor
bugün söz vermişsin
dönmek olmaz
alev alev iken sönmek olmaz
bir bilseler bir anlasalar seni

şerit olur duyguların
geçtikçe gözlerinin önünden irkilir el atarsın
kapana sıkışmış bir ceylan yavrusu gibi
kaçmayı özlersin
bırakmaz lanet kapan
seni tutsak etmek için yapmıştır onu yapan

adı konmamış yarışın yaraladağı
masum bir av olursun ister istemez
kimse görmez görülesi özlemini
kimse sevmez direnişini
sıra dışı oluşunu
aykırı oluşunu

aldırma arkadaş
bilek bükülesi olmadıkça
yürek çilekeştir