Yarış Şiiri - İsmet Barlıoğlu

Yerleri, gökleri yaratan Tanrı
Seni yerlerden, göklerden güzel yaratmış.
Gecelerimi süsleyen yıldızlardan,
Denizdeki mehtaptan,
Karanlıklara değip geçen gecekuşlarından,
Martılara şifa olan körpe sabahlardan,
Renge hakkını veren ışıktan,
Kelebeklerden, arılardan,
İçinde çakılları görünen berrak kaynaklardan,
Mavi sulara inip kalkan martılardan,
Yeşili yeşile kavuşturan tozlu-tozaklı yollardan,
Açılan avuca sadaka bırakan ellerden,
her şeyden, her şeylerden,
Güzel yaratmış,
Sonra seni çelik bir mızrak gibi
Saplayıp kalbime,
Kanatmış.

Durakalmış zamanım seni gördüğüm günde,
Varlığın durakalmış,
Güzelliğin,
Bakışların,
Başını çevirip çevirip geçişlerin durakalmış.
Ne seni eskitebiliyor şimdi zaman,
Ne de beni.
Öylece durup duruyor yerli yerinde,
Sen şimdi bir benim için yaşıyorsun
Derinde.

Tam ortasından mızraklamış Tanrı ‘m, yüreğimi,
Kanlar içinde kalmış yüreğim, mızrak altında,
Ne gecelerimin farkındayım,
Ne gündüzlerimin farkında.
Buna yaşamak denirse; sözüm ona yaşıyorum,
Senin ardından bir tükenmez yarışa sokmuş beni,
Koşuyorum.

(KAFES İsimli Serbest Şiirler 'inden > 67-68/100)