Gökyüzünü gördüm utangaç mavi gözlerinde,
Minik bir bulut oldum saklandım gözbebeklerine,
Sonra düştüm yüzünün beyaz,masum tebessümlerinden.
Oysa ne kadar hoştu dünyayı seyretmek senin gözlerinden.
Sen; İlkbahar gülüşlü yarınsız kelebek!
Hiç değmemiş sanki adımların bu şehrin kirli kaldırımlarına,
Hiç yürümemişsin sanki rüzgarı içine çekerek şu sahil kenarında,
Ve adeta hiç nefes almamış benliğin,vaRolmamış hayatın kargaşasında.
Hadi aç rengarenk kanatlarını süzül hakettiğin cennetlere,
Hadi tut gecenin ellerinden karış günahsız,beyaz meleklere,
Hadi kaldır başını ve bak hayallerinde beliren ufuk çizgilerine;
Sen; İlkbahar gülüşlü yarınsız kelebek!
Ne olur titreyen ellerini görmedim farzet...
2 KaSım 2010
Uğur YanıkKayıt Tarihi : 15.12.2010 15:08:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Gözlerini Gökyüzünden Çalan..
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!