Bir dünü vardı
Doyasıya yaşamadığı.
Acılarla yaşamıştı bunca zaman,
Acılar öğretmişti ona,
Acımasız olmayı.
Zaman zaman,
Bastı nârayı yarınsız adam.
İçimi ezer delice bir cesaret
görünmez bir el kilitler kapılarımı,
miskinliğimden değil bu minnet
çaresizim seni sevdiğimi söyleyemem.
Dilsizim.
Devamını Oku
görünmez bir el kilitler kapılarımı,
miskinliğimden değil bu minnet
çaresizim seni sevdiğimi söyleyemem.
Dilsizim.