Yarınsız Adam Şiiri - Dinmez Er

' uzun ince bir yoldayım gidiyorum gündüz gece. '

gündüzler, geceler boyu dinlediğim bir türkü,
büyüdüm bu türküyle, okudum adam oldum.(?)
adam oldum olmasınada, baltaya sap olamadım
meslek diplomam cebimde, iş kaf dağının ardında
ekmek nerede, aş nerede? aslanın midesinde
bu sebeble dostlar yarınlara umutla bakamadım
yanarım, yanarım, birde yavuklum olmadı ona yanarım

* ' uzun ince bir yoldayım gidiyorum gündüz gece. '

şatıroğlu'nu dinle (!) yarınları olmayan adam
başka çaren kalmadı, düş o uzun, ince yollara
dert etme, ne katır gerek sana ne at, ne eşek
hem sen yarım asır gurbetlerde dolanmadın mı?
ağrılı gün batımlarında ufuk çizgisinde güneş yitene dek
iskoç efsanesindeki yeşil ışığı görmek, dilek tutup
makus talihini değiştirme umudunu beslemedin mi?

' meçhule giden gemiler ' uğurlanıyor hala limanlardan

* 'uzun ince bir yoldayım gidiyorum gündüz gece.'

ben, beni tanıdığımdan beri bilinmezliğin yolcusuyum.
bir ağaç dibinde mi yatarım?
köhne bir handa mı konaklarım?
yollar benim ümit kapım, ben yolların dostuyum
nice yollar aşındırdım, nice yolları eskittim.
kimbilir daha hangi yollarda yürüyeceğim düşe kalka?

*
ben aykırıyım, ben yasaklıyım, kördüğüm yumağım ben,
geceleri yıldızlara bakarak dönmemi bekleyenim yok benim
yıllar, yıllar dolunaylar kirli donuk camlarımdan içeri girmediler.
ay ışığında romantik bir gecede, bir ahuya sarılamadım
ne günler gördüm, ne afatlar, tufanlar, darbeler, suikastler
acılar, yıkımlar, çirkefler, içinden çıkıp geldim.
kalbim gibi, ruhumda temiz, ellerimide hiç kirletmedim.

* ' uzun ince bir yoldayım gidiyorum gündüz gece...'

Dinmez Er / Çeşme / 2010.02.12 /