Öyle apansız bir kuruluştu ki yaşama
Vuruluşuyla bir ölüp bir dirildiğim
Öyle apansız bir yoruluştu ki nârıma
Duruluşuyla 1000 susup 1000 dinlediğim
Tuttuğum ellerinden
Gözümü açtığım fezaya
Kokusuyla cennetler taşıdığım tenime
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
