Sevgisiz gönüllerde sevgi aradım,
Kalpsiz bedenlere taptım yalvardım,
Bir kor gibi yüreğimi dağladım,
Yinede sevdama kavuşamadım.
Ne ah! cekti ne de kara bağladı,
Düğününde tüller takıp oynadı.
Sanki Allah beni taştan yarattı,
Ağlamak istedimde ağlayamadım.
Yok tesellisi yok ne yazık çaresi
Bitmek bilmez çileli gönlümün çilesi
Kapandı da üstüme acı mazi perdesi
Sitem edip dünyaya haykıramadım.
Kahpe felek taktı bana kancasını
Bilen bilir ayrılığın acısını
Bir kör gibi taştan taşa kafasını
Vuram dedim ama vuramadım.
Atacak dert değilki atsam dedim
Hergün üç öğün kendimi yedim
Bu sevdanın uğrunda bittim tükendim
Dert yolunda felekle yarışamadım.
Kader alnıma kara toprak yazdı da
Düşmanlar arkamdan kahkahalar attı da
Bu dünyada gülmek bana haram oldu da
Dağları delip sevdama kavuşamadım.
Böyle söyler haraba gönlümü eylerim
Aşkın ile ben ateşler içinde titrerim
Bilmeliydin affet beni sevgilim
Yaşamak istedim de yaşayamadım.
Bu hayata ağlayarak başladım
Meyva veren ağacımı taşladım
Bir gül gibi dikenleri okşadım
Ne yaptımsa kendimden kaçamadım.
Aşığım; yazar derdim yanarım
Sorarlarsa şanım Aşık Murat'ım
Bu dünyada alamadım muradım
Gider oldum bugün yarınlara kanamadım.
Kayıt Tarihi : 29.8.2009 23:38:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!