Yarınlar yok artık umutlar can çekişiyor
Yürekler kor gibi yanmakta acıdan
Her gün ayrı bir haber getirir kara kaplı kitaptan
Ve herkez payına düşeni alır
İnsan olmanın bedeli büyük ödenir
Kötülüler adımlarca önde gider iyilerden
İstersen hayat bu tanrı hediyesi
Soru ve hesap sorma hakkın yok
Sadece yaşarsın ölsende gün gün kederden
Ölümlele kolkola yürürsün doğduğun günden itibaren
Nerde nezaman günün hangi saatinde bilinmez
Belki sevdalar belkide mutluluklar yarım kalır
Zamanın parentezi hep umulmadık anda kapanır
Kayıt Tarihi : 19.7.2007 19:26:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Neslihan Gülen](https://www.antoloji.com/i/siir/2007/07/19/yarinlar-yok-artik.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!