Yeni bir umutla uyanıyoruz
sabahın en erken vakitlerinde.
Gözlerimizi açtığımız anda
yaşananların bir kabus olmasını diliyoruz.
Vedaların, uzaklaşmanın, yokluğun
rüyalarda olduğunu düşünüyoruz.
Sonra yanı başımızdaki duvarın
soğukluğu ürpertiyor benliğimizi.
Bugünün aslında
yeni bir gün olmadığını fark ediyoruz.
Bugün, dünün arta kalanıymış.
Dünün acılarıyla bugünler şekillenirmiş.
Bugünler dünün yarınlarıymış.
Yarınlarım da hep sen varsın ey hüzün.
Kayıt Tarihi : 25.10.2018 21:02:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
2 MART 2018 CUMA
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!