Acılı gözler hatırına geldim
Kaygılar içerledim ta yüreğimde
Gecenin, hüzünlü şarkısı altında
Çocukluk anılarım yanı başımda
Şu intizarı yazmak kaldı bana
Sesim soluğum kesiliyor, konuşunca
Anlatamıyorum zaten ağzımı açınca
Yaz diyorum kendi kendime
Kalemime, yüreğime
Anlat şu hasreti sevdalara
Anlat sevgiyi vuslata
Anlat...
Sevdadan yoksun şu dünyaya
Ellerimi kırıyor ilgisiz yüreklerin soğuğu
İçimi kaplıyor özlem
Ağır asaf düşünce
Anne kokusu dolup taşıyor ciğerime
Uzak bir diyar, ne sessiz böyle
Belimi büküyor başımı eğdiriyor
Şu hayatla anlaşamıyoruz yine
Ne cimri bir tüccar
Bin alıp bir vermiyor geriye
Hayatım imgelerin gölgesinde
Etrafımda kol geziyor sahte yüzler
Pür dikkat kesilmiş gözler
Bir açık aramakta sözler
Sözler kurşun gibiler
Yeni bir gün daha tütsülenirken,
Bu Kasım soğuğunda
Eylül hazanı devam ediyor sokakta
Yapraklar dökülüyor hala
Ağaçlar dallar çıplak şimdi
Tek tek budanmış gibi
Ayrılmış hepsi yeşilinden
Yorgun gecenin ardından
Yeni gün başlıyor renk katıyor yaşama
Sokak lambaları sönüyor bir bir
Yerini ışığa, güneşe bırakıyor
Dağların ardındaki ışığa
Odama dolmuyor güneş
Hala soğuk vuruyor pencereme
Gözyaşlarıma karışıyor gece
Yeni bir gün doğuyor yeni sancılarla
Bir fincan kahve ocakta
Merhaba diyorum bu yeni güne
Ağaçtan düşen yaprağa
Dağlar arkasına saklanan güneş
Merhaba diyorum budanan umutlara
İçimden taşan dertlere
Bu günde ekliyorum
Baba özlemini yüreğime
Anne hasretini içime
Memleket sevdasını kalbime
Körpe umutlar bahşediyor doğa
Son bahar tüm ihtişamıyla karşımda
Bu gün olmasa da yarınlar bizim ana...
Ocak 2018
Mahmut Sezai AltundağKayıt Tarihi : 3.8.2023 10:19:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!