Eğilmez Atatürk Şiiri - Ali Şefik Deniz

Tüm çocuklar
Birdirbir oynuyordu hani,
Eğiliyor, birbirlerinin üzerinden atlıyorlar…
Sarı saçlı, mavi gözlü
Derin bakışlı bir çocuk,
Bir tek o eğilmedi.
Çocukken eğilmedi Atatürk,
Sonra da hiç eğilmedi.

Krallar geldi,
Devlet Başkanları geldi,
Hepsi hayran kaldı o mavi gözlere.
Boyunları çoğu zaman eğildi
Gönülleri artık Türkiyeliydi…
Çocukken eğilmedi Atatürk,
Sonra da hiç eğilmedi.

Ömrü cephelerde;
Suriye’de,Trablus’ta, Bingazi’de,
Selanik’te, Tobruk’ta, Derne’de,
Çanakkale’de
Sakarya’da,
Büyük Taarruz’da,
Yurdun tüm sathında
Vatandan gayrı hiçbir şey düşünmeden geçti.
Ne mal edindi, ne mülk edindi...
Çocukken eğilmedi Atatürk,
Sonra da hiç eğilmedi.

Ömrü vefa etmedi belki
Şu an gençlerin,
Emanetine nasıl sahip çıktıklarını görmeye,
Olsundu…
Yarınlar bizimdi…
Çocukken eğilmedi Atatürk,
Sonra da hiç eğilmedi.

Silinmeyecek izler, eserler,
Sönmeyecek bir ışık, güzel haberler…
Aydınlık yarınlar,
Umutlu bekleyiş,
Yılmaz adımlar bıraktı…
Eğilmedi Atatürk…
Hiç eğilmedi.