Yarınlar Şiiri - Mehmet Nuri Yalçın

Ne yarınlara bir şey bekleyin derim
Ne de ben birşey beklerim yarınlardan
Bir ben varım işte birbaşıma
Dolaşıyorum ıssız ıssız
Avare
Kim anlayabilir ki beni
Ne sen anlayabilirsin
Ne de körkütük sokaklar
Herşey bende bitse de aslında
Vazgeçtim yarınlardan
Yok hiçbir şey gözümde
Bir ben kalıyorum her kanadığında dizlerim
Bir de serseri düşüncelerim
Uzak bana yarınlar
Gelecek meçhul
Haykırası düşüncelerle dolu hayat
Nerde alıpta başını giden çok uzaklara
Herkes savruluveriyor
Apansız
Yok tutunacak hiçbir dal
Ağaçlar küskün bana
Ben ağaçlara divane
Düşününce şöyle
Boşver diyorum yine
Boşver
Uzak bana yarınlar…