Yarınlar Şiiri - Meral Demir

Karanlıklar kötülüklere yorgan olurmuş derler
Güneş mi batmaz? Neden hepsi ortada birader?
Yoksa dibine kurşun sıktıklarım, sadece bana mı görünürler?
Yavrular gün ışığını görür görmez derbeder...
Kadınlar bilinmeyene kadar hep mi ezilecekler?
Dünyanın var oluşuna kök salmış adetlerin
Belki bilgisiz, belki sevgisiz
Belki de bilinçsizliğe peşin ödeme yaptığı erkekler...
Ne değişti dünden ve neleri değiştirecekler?
Yetmişlerin Türk filmleri gibi
Duygusallığa komedi etiketi tükürükleyip
Dışınızdan bir tarafınızla kendinize
(İçinizden 'enayi' diye) yakıştırdığınız dürüstlüğe ne oldu?
Ne oldu 'Veren el alan elden üstündür' diye diye?
Ne oldu birbirimize bakarken
Gözden göze akıveren sıcak ilgiye?
Ne oldu gülmeyi, güldürmeyi
Memnun etmeyi kutsal bilen yüreğe?
Ne zaman avuçlarınıza aldınız dünyayı?
Ne zaman doldu doldu boşaldı umutlar?
Bu kadar mı ümitsizsiniz?
Ne oldu da el çektik, çok mu yaktı
insanı insan yapan
hepimizin bildiği,
sadece kendinde olduğunu bellediği,
dost toplantılarında kıyasıya savunduğumuz,
yalnızken 'Adaaam,sen de...' dediği
güzel duygular...

Bitip tükenmek bilmeyen uğraşları,
adam kıtlığında koltuğa konuvermiş başları,
boş çenelerin fındık kabuklarında saltanat yaşayışları
doğruyu yaptın, doğru söyledin diye yediğin taşları
mükemmele giden yolda sıkıntılarına ortak olmuşgözyaşları,
görmezden gelmeyi başarabildiğin bereketsiz aşları unut...
Bir balon gibi uçuverirken bizi biz yapan değerler
makyajlı dünyayla anlaşmak marifet ister.
Bakınca yüzlerini görebildiğin dostlar sana yeter..
Var olan iyilikler maya olsun, sen de gel.
Çok uzak değil, bir uzanımlık...
İçinde bir yerlere sinmiş...
Korkmuş, sadece beklemeyi denemiş masum bir çocuk...
Tut elinden yürüt
Sendeki değerleri onda büyüt
Ve öyle kök salsın ki
Uçkuru çözük dünyanın mıhına
Devran devrilse de
Dalları hala göklere bakan bir koca çınar misali
Umut olsun yarınlara...

Yarınlar güzel olacak....