Yarınlar Şiiri - Aziz Pınar

Güneş aydınlığını yaydığı sabahlarda
Işığı tutamadım tanda kaldı yarınlar
Kışların tükendiği ıpılık baharlarda
Çiçeği göremedim dalda kaldı yarınlar...

Çile nasıl çekildi dervişin dergahında
Sevda nasıl geçildi Ferhat'ın dağlarında
Özlem nasıl tükendi bu şehrin soklağında
İçmeye doyamadım meyde kaldı yarınlar...

Umutlarımı kurdum gelmeyen saatlere
Sevdalarımı verdim sevmeyen gönüllere
Uzaklarımı sordum bilmeyen gelenlere
Bir adım gidemedim yolda kaldı yarınlar...

Güvendiğim dağlara habersiz karlar yağdı
Özendiğim bahçeler hep sonbaharda kaldı
Hayallerim güllerin dikenine takıldı
Bülbülü duyamadım gülde kaldı yarınlar...

Yıldızlara takıldım yönlerimi kaybettim
Bulutlara sığındım günlerimi kaybettim
Güzellere inandım dünlerimi kaybettim
Bir seven bulamadım kulda kaldı yarınlar...

Emeklerim alnımın teriyle aktı yere
Şarkılar dinlenmiyor bestelendi boş yere
Çakıldım kaldım bazen ufuklarda bir yere
Savruldu rüzgarlarla yelde kaldı yarınlar
Sürüklendi bir ömür selde kaldı yarınlar...